Wymóg wyceny instrumentów finansowych w skorygowanej cenie nabycia narzucają na przedsiębiorców zapisy MSR 39, KSR 4, a także rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych.
Niestety, nie wszyscy przedsiębiorcy, których obowiązuje konieczność przeprowadzenia wyceny w skorygowanej cenie nabycia, wie jak to zrobić prawidłowo. Poniżej wyszczególnione zostały podstawowe i najczęściej popełniane błędy przy wycenie:
– lekceważenie występujących przesłanek wskazujących na konieczność wykonania wyceny w skorygowanej cenie nabycia, które bezpośrednio wynikają z obowiązujących przepisów prawa,
– nieprawidłowe wyznaczenie okresów kapitalizacji odsetek, a także błędny sposób wliczania dodatkowych opłat i dyskonta,
– nieprawidłowe oszacowanie efektywnej stopy finansowej, wynikające z błędnej metodologii.
– błędne określenie przepływów finansowych.
Jak zatem uchronić się przed błędami? Najprostszym możliwym rozwiązaniem jest powierzenie wyceny w skorygowanej cenie nabycia osobie biegłej z zakresu matematyki finansowej (np. aktuariuszowi zatrudnianemu przez biuro aktuarialne).